Motyl monarch, znany z charakterystycznego pomarańczowego koloru, jest teraz na skraju wyginięcia. W latach osiemdziesiątych XX wieku populacja monarchy gwałtownie spadała z powodu utraty siedlisk, stosowania pestycydów i zmian klimatu. Tak więc jesienią 2020 r., kiedy szpiegowałem kilka gąsienic monarchy ucztujących na roślinie mlecznej sąsiada, z podnieceniem wskazałem je moim młodym córkom. Wkrótce zauważyliśmy, że gąsienice zbliżają się do bramy garażu sąsiada, gdzie obracają chrysalises, przygotowując się do transformacji.
Przybyły w niepewnym momencie, dwa miesiące po tym, jak obudziliśmy się na niebie pomarańczowym przez dziki dym, a na początku trzeciej fali COVID – 19 w USA narysowałem coś całkowicie ludzkiego z ich obecności: świat może być chaotyczny i bezlitosny, ale przetrwanie jest nadal możliwe, ponieważ natura nalega na to.
Przechodziliśmy obok każdego dnia, spodziewając się pustych kokonów. Ale dni zamieniły się w tygodnie i motyle pozostały zamknięte w swoich łuskach. Nigdy by się nie pojawiły.
Monarchowie wiszący delikatnie przed nami nigdy nie mieli szansy.
Na początku grudnia, szukając odpowiedzi, czytałem o naukowcach śledzących populację motyli monarch. Roczna liczba wolontariuszy znalazła mniej niż 2000 monarchów, co zbliża ich do wyginięcia. Kiedy skontaktowałem się z jednym z naukowców z moją własną anegdotą i zapytałem, czy zgon motyli może być związany ze zmianami klimatycznymi, ekspert powiedział, że podczas gdy natura jest pełna „małych niepowodzeń”, możliwe jest również, że cieplejsze temperatury zmyliły samicę gąsienicy do składania jaj zbyt późno w sezonie. W tym scenariuszu monarchowie wiszący delikatnie przed nami nigdy nie mieli szansy.
Byłem przerażony. Nie mogłem znieść myśli, że moje dzieci dorastają bez monarszych motyli-ani tego, jak ta zmiana odzwierciedla małe i duże katastrofy na naszej planecie z powodu zmian klimatycznych. Nie mając możliwości znaczącego radzenia sobie z tym niepokojem i smutkiem, szczególnie podczas ponurej zimy covid-19 surge, zostawiłem te uczucia bezczynności i jątrzenia. Oczywiście, te emocje pojawiają się silniej i silniej za każdym razem, gdy dowiaduję się o topniejących pokrywach lodowych, formujących się kopuł ciepła i płonących pożarach.
Chowanie negatywnych emocji jest powszechne w kulturze, która zniechęca do pesymizmu o przyszłość. Trudno być przygnębiającym, który mówi o świecie, który może zmienić się w apokalipsę w ciągu kilku krótkich dekad. To, co sprawia, że ta rozmowa jest podwójnie trudna, to poczucie, że indywidualne działania mogą wydawać się daremne, gdy politycy zabezpieczają swoje zakłady i odmawiają działania, skracając cenny czas, który nam pozostał, aby przestać uwalniać węgiel do atmosfery Ziemi. Jesteśmy przekonani, że nasz ból należy tylko do nas, podczas gdy w rzeczywistości systemy, w których żyjemy — rząd i gospodarka zbudowane dla bogatych — tworzą warunki dla naszego cierpienia.
Jednak, jak się ostatnio dowiedziałem, ten cykl rozliczeń z naszą szybko zmieniającą się planetą, uczucie przytłoczone bezsilnością, a następnie życie w jakiejś formie zaprzeczenia lub unikania nie jest nieuniknione.
Eksperci badający zdrowie psychiczne i zmiany klimatu twierdzą, że istnieją sposoby radzenia sobie z emocjami i doświadczeniami, które w przeciwnym razie mogą być wyniszczające. Celem jest uspokojenie ciała i umysłu, nadanie znaczenia pomieszaniu i tragedii oraz przekształcenie naszego własnego rozumienia tego, co przyniesie przyszłość, abyśmy mogli działać w znaczący sposób, indywidualnie i zbiorowo.
Podobne wideo: Even the ’ optimistyczna ” prognoza zmian klimatu jest katastrofalna
„Przewidywanie” i „celowanie”
W kwietniu, pogoda w zachodnim Oregonie, gdzie mieszka Bob Doppelt, była niespotykanie ciepła 85 stopni. Doppelt jest przeszkolony w psychologii poradnictwa i Nauk o środowisku i koordynuje międzynarodową koalicję odporności na transformację,projekt grupy Resource Innovation. Organizacja non-profit koncentruje się na tworzeniu zdolności i odporności na traumy klimatyczne.
Fala upałów wywołała ostrzeżenie o czerwonej fladze, znak, że pożar może wybuchnąć szybko. Tradycyjnie największe pożary są Zagrożeniem dopiero jesienią, kiedy ziemia jest wyschnięta. Ale ogromna susza na Zachodzie USA zmieniła równanie. Po pożarach zniszczonych domów i małych miasteczek w zachodnim Oregonie poprzedniej jesieni, perspektywa podobnej tragedii nadeszła.
Takie wydarzenia wywołują rodzaj stresu, strachu i żalu, które Doppelt liczy jako swój własny kryzys. Uważa, że dwie koncepcje — przewidywanie i celowanie – są niezbędne do radzenia sobie z tymi doświadczeniami.
PREDYKCJA jest aktem wyprowadzenia ciała z trybu walki lub ucieczki lub zamrożenia, Stanów strachu i paniki wywołanych silnym stresorem. Kiedy organizm uwalnia kortyzol i adrenalinę, aby ułatwić reakcję walki lub ucieczki, ma to na przykład pomóc komuś uciec z pożaru. Ludzie mogą zamarznąć, gdy są przytłoczeni. Ciało może być również pogrążony w stanie wysokiej gotowości lub stać się słabo funkcjonujący, nawet jeśli nie ma natychmiastowych działań do podjęcia. Kiedy tak się dzieje, znalezienie spokoju może być trudne, jeśli nie posiadamy umiejętności, aby to zrobić.
Doppelt chce, aby ludzie rozwijali świadomość, aby identyfikować te dynamiki poprzez ich obserwację. Potem chce, żeby wykorzystali umiejętności samoregulacji, by przywrócić przywspółczulny układ nerwowy. Ta sieć neuronów zarządza zdolnością organizmu do ” odpoczynku i trawienia.”
Kiedy oswoisz reakcję na stres, może to prowadzić do podejmowania mądrzejszych decyzji o tym, co robić dalej.
Doppelt zaleca techniki, takie jak spójne oddychanie, rytmiczne ćwiczenia i skanowanie ciała, które obejmuje zauważanie doznań fizycznych, takich jak ciepło, mrowienie lub ciepło. Kiedy mózg skupia się na nieprzyjemnych uczuciach, Doppelt mówi, aby skierować uwagę na przyjemne lub neutralne doznania. Techniki te mogą spowolnić tętno organizmu i przywrócić poczucie spokoju. Inne umiejętności obejmują tworzenie sztuki lub muzyki i angażowanie się w działania o wysokiej energii, takie jak taniec lub ruch, które zapewniają organizmowi możliwość rekalibracji i uwalniania hormonów dobrego samopoczucia, takich jak endorfiny i dopamina. Podobnie, łączenie się z bliską osobą może wpychać oksytocynę do organizmu, dlatego Doppelt zaleca skorzystanie z emocjonalnego lub praktycznego wsparcia ze strony przyjaciół i rodziny jako antidotum na lęk związany z klimatem. Kiedy oswoisz reakcję na stres, mówi Doppelt, może to prowadzić do podejmowania mądrzejszych decyzji o tym, co robić dalej.
„Próbujesz nauczyć się umiejętności, aby utrzymać niepokój w sposób, który pozwala ci nadal dobrze funkcjonować”, dodaje.
Przewidywanie może być poprzedzone celowaniem lub wykorzystaniem bolesnego doświadczenia, aby wyjaśnić swoje wartości, znaleźć nowe źródła znaczenia i uchwycić realistyczną nadzieję. Większość z nich znajduje swój cel, pracując z innymi, aby pomóc ludziom, zwierzętom lub światu przyrody, mówi Doppelt. Poprawia to samopoczucie, a jednocześnie tworzy kluczowe relacje, które pomagają Tobie i innym wspólnie określić, jak reagować na zmiany klimatyczne. Doppelt gorąco zaleca rozpoczęcie lub udział w community organizowanie wysiłków koncentruje się na poprawie zdolności ludzi do odnowy biologicznej i odporności psychicznej.
„Budowanie społeczności coalitions…is naprawdę najpotężniejszą rzeczą, jaką możemy teraz zrobić, aby pomóc sobie, a także pomóc środowisku”, mówi.
Czuj, rozmawiaj, łącz, działaj
Kiedy rozmawiałem z Andrew Bryantem, klinicznym pracownikiem socjalnym i psychoterapeutą w Seattle, doświadczył bezprecedensowej fali upałów. Ekstremalne zjawisko pogodowe znane jako kopuła cieplna osłoniło umiarkowany północno-zachodni Pacyfik, wysyłając temperatury do potrójnych cyfr i potencjalnie powodując setki nagłych zgonów. Naukowcy powiązali kopuły cieplne z ociepleniem spowodowanym przez człowieka.
Bryant, który doradza osobom z problemami zdrowia psychicznego związanymi ze zmianami klimatu i prowadzi internetowy zasób Climate & Mind, spędził te cztery dni, próbując zachować spokój ze swoją rodziną. Oznaczało to oglądanie filmów w piwnicy z wybuchami fanów, odwiedzanie członka rodziny z basenem i wycofywanie się wieczorami na plażę.
„Emocjonalnie było to bardzo niepokojące”, mówi Bryant, opisując połączenie znoszenia samego upału, opłakiwania tego, jak środowisko jego rodzinnego miasta prawdopodobnie zmieni się w wyniku zmian klimatycznych, i wyobrażając sobie, jak silne ciepło fizycznie i psychicznie wpłynęło na wrażliwych ludzi, którzy nie są zakwaterowani lub nie mogą szukać wytchnienia w chłodniejszych miejscach, takich jak basen lub Plaża.
Zobacz też: klimat nie uderzył w „punkt bez powrotu”
Traktując klientów zmagających się z tak złożonymi emocjami, Bryant stosuje podejście, które nazywa „czuj, rozmawiaj, łącz się, działaj.”Często ludzie wyczuwają swój strach, lęk lub żal i albo idą głęboko w zaprzeczenie, albo od razu przechodzą do działania, aby poradzić sobie z ogrom swoich uczuć. Ale obie taktyki mogą obalić. Ludzie unikający uczuć mogą dokonywać wyborów mających dobre intencje, które nie są zgodne z ich zdolnościami, pasjami lub wartościami. Ci, którzy wybierają Działanie, mogą postawić się na drodze do wyczerpania. Pomyśl na przykład o obserwatorze, który stał się aktywistą, który wykorzystuje swój strach jako paliwo do lobbowania sąsiadów i wybranych urzędników, ale ignoruje podstawowe emocje i wypala się.
Zamiast tego Bryant zaleca identyfikowanie uczuć, takich jak gniew, poczucie winy, beznadzieja, frustracja i smutek.
„Bardzo ważne jest, aby pozwolić sobie na odczuwanie tych uczuć i nie osądzać ich ani ich odepchnąć”, mówi. „Ponieważ są one pod powierzchnią i będą sterować naszymi działaniami i zachowaniami, świadomie lub nieświadomie.”
Rozmowa o tych uczuciach z innymi, w tym z przyjacielem, członkiem rodziny, kolegą lub terapeutą, może złagodzić stres i zmniejszyć samotność i udrękę. Te rozmowy nie muszą być wyczerpujące. Nawet przypadkowe wspominanie tego, czego doświadczasz, może przynieść ważne korzyści.
Gdy już wykonasz dwa pierwsze kroki — czując i rozmawiając — pomyśl o znalezieniu ludzi o podobnych poglądach, którzy prowadzą interesujące wysiłki w celu powstrzymania zmian klimatycznych i naprawy ich skutków. Może to być udział w aktywizmie klimatycznym lub grupie rzeczników środowiska, dołączenie do grupy dyskusyjnej kawiarni klimatycznej lub wspieranie lokalnej inicjatywy sadzenia drzew lub przywracania szlaków. Ważną częścią jest budowanie relacji z innymi ludźmi. Te więzy pomogą Ci utrzymać się podczas traum i katastrof związanych z klimatem. Dzięki tej Fundacji możesz działać w znaczący sposób, aby zmniejszyć i złagodzić zmiany klimatyczne oraz wiedzieć, jak zarządzać ezmienność ruchowa, presja i wysokie oczekiwania, które mogą spowodować, że ludzie zaczną tracić z oczu swoje cele.
„Staram się nie skupiać na konkretnej, katastrofalnej wizji.”
Bryant uważa, że ważne jest, aby uznać rzeczywistość swoich lęków. Ogólnie rzecz biorąc, kiedy ludzie zastanawiają się nad przyszłością, terapeuci zapraszają ich do oceny swoich emocji zgodnie z tym, co naprawdę dzieje się w ich życiu. Jednak ze zmianami klimatycznymi istnieją bezpośrednie powody do niepokoju i przerażenia, szczególnie gdy doświadczasz ekstremalnych zjawisk pogodowych. Bryant stara się zrównoważyć tę prawdę z faktem, że nie może ostatecznie wiedzieć, co przyniesie przyszłość.
„Wiemy, co się dzieje, ale wiele zależy od czynników, które nie zostały jeszcze ustalone”, mówi. „Staram się nie skupiać na konkretnej, katastrofalnej wizji.”
Takie podejście uwalnia przestrzeń do uznania swoich uczuć, a nie popadania w hipotetyczne scenariusze. Te ramy doprowadziły do mojej własnej realizacji w połowie naszego wywiadu. Kiedy wyobrażam sobie świat, który odziedziczą Moje córki, często panikuję i zamykam, wyobrażając sobie coś podobnego do scen z Mad Max. Zamiast przewidywać zagładę, mogę spojrzeć do wewnątrz i zbudować emocjonalną i psychologiczną odporność, której będę potrzebować jako ich rodzic, aby pomóc im dostosować się do klimatu, w którym susze, ekstremalne warunki pogodowe i migracje klimatyczne mogą definiować ich życie.
Rozmowa z Bryantem pomogła mi również zrozumieć, jak ważne jest poddanie się idei, że życie moich córek będzie lepsze niż moje własne. W historii ludzkiej cywilizacji niewielki ułamek ludzi cieszył się zapewnieniem i nadzieją, jaką oferuje ten mit, ale jest to po prostu mit. Mogę uznać przywilej bycia jednym z tych ludzi, opłakiwać utratę iluzji, a zamiast tego pracować nad budową zdrowszej planety i bardziej sprawiedliwego świata. W końcu nasz los nie jest jeszcze napisany.
Jak zauważył Bryant, będą dni, kiedy coś spadnie powyżej lub poniżej mojego „okna tolerancji”, czyli mojej zdolności radzenia sobie z trudnymi emocjami. Coś nad tym oknem, jak dym z pożaru, który trzyma nas w zamknięciu na kilka dni, wywoła panikę, strach lub niepokój. Wydarzenie pod nim, jak niespodziewane wiadomości o rekordach ciepła, i mogę się odłączyć lub sprawdzić, ponieważ zmiany klimatyczne wydają się nieuniknione.
„To nie jest łatwe”, mówi. „To nie powinno być łatwe, ponieważ jest to straszna sytuacja.”
Odnajdywanie sensu w najciemniejszych sytuacjach
Dr Britt Wray, Ph. D., który mieszka w Bay Area i jest przyzwyczajony do rosnącego zagrożenia suszą, pożarami i ekstremalnymi upałami, uważa, że zmiana klimatu wezwała nas do szybkiego i dramatycznego działania. Chociaż skala tego wyzwania jest zniechęcająca, Wray mówi, że można ją spełnić, jeśli przemyślimy nasze założenia dotyczące tego, czego wymaga ta chwila.
„Istnieje sposób na znalezienie sensu nawet w najciemniejszych sytuacjach, których ludzie wielokrotnie przykładali”, mówi Wray, doktor habilitowany w Stanford Medicine Center for Innovation in Global Health, Stanford Woods Institute for the Environment, & London School of Hygiene and Tropical Medicine Centre on Climate Change and Planetary Health, a także autor Gen Dread, biuletynu opartego na zasobach na temat radzenia sobie z problemami ekologicznymi. „Zostaliśmy poproszeni o to teraz, ale wszyscy razem.”
Nawet jeśli niepokój, jaki odczuwamy w związku ze zmianami klimatu, skłania nas do dostrojenia się lub poczucia przygnębienia, Wray mówi, że jest to actually dostarcza nam cennych informacji o tym, co cenimy. Kiedy otrzymujemy tę wiadomość, może ona wytrenować naszą uwagę na to, co ważne, dając nam cel i możliwość pójścia naprzód. To nie oznacza ignorowania cierpienia na rzecz działania. Przeciwnie, Wray mówi nakładanie swojego bólu i traumatycznych doświadczeń związanych z klimatem na swoje talenty może stworzyć ” naprawdę wzmacniającą przestrzeń.”Jako przykład przytacza grupę Australijskich księgowych, którzy, zaniepokojeni zmianami klimatycznymi, postanowili wykorzystać swoje umiejętności zawodowe w dążeniu do bardziej zrównoważonej przyszłości, ponownie zastanawiając się, w jaki sposób praktyki takie jak raportowanie korporacyjne i zarządzanie ryzykiem finansowym mogą odzwierciedlać nasze zmieniające się priorytety.
Bycie w stanie zmagać się z tymi doświadczeniami w pierwszej kolejności jest kwestią „sprawiedliwości”, mówi Wray. Ludzie potrzebują czasu i przestrzeni, aby liczyć się ze zmianami klimatycznymi, co często nie jest opcją, gdy biegają od pracy do pracy, próbując zarobić wystarczająco dużo, aby żyć. Społeczności kolorowe są wyczerpane przez niesprawiedliwość ekonomiczną, a jednak, z powodu ich długiej historii, w obliczu dyskryminacji instytucjonalnej i osobistej, są również domem dla ogromnej odporności.
„To prawda, że kiedy robi to wystarczająco dużo z nas, zaczynamy przechylać szalę.”
Podobnie jak Doppelt i Bryant, Wray opowiada się za zwiększeniem odporności osobistej w jak największym stopniu i podejmowaniem wspólnych działań. Połączenie tych dwóch jest niezbędne, ponieważ jedno bez drugiego pozostawia nas mniej przygotowanych do radzenia sobie z nadchodzącymi próbami, jednocześnie zmniejszając naszą zdolność do zapobiegania zmianom klimatycznym i skutecznego reagowania na nie.
Zamiast czuć się pokonanym przez niepowodzenia przywództwa w rządzie i biznesie, Wray zaleca banding razem z innymi, aby walczyć o lokalne zmiany, takie jak sadzenie drzew w społecznościach z tak zwanymi wyspami ciepła. Takie partnerstwa przyniosłyby Głębokie korzyści poprzez złagodzenie zagrożenia klimatycznego; zwiększenie zdolności ludzi do relaksu w chłodniejszych, zacienionych dzielnicach; oraz złagodzenie stresu i niepokoju. To, co wydaje się małymi działaniami w społeczności, może mieć potężny wpływ.
Spójność społeczna wynikająca z organizacji społeczności może mieć również długotrwałe, pozytywne skutki. Wray twierdzi, że niektóre badania sugerują, że wysoki kapitał społeczny i powiązania powodują wzrost zaufania i współpracy w następstwie katastrofy, co może prowadzić do lepszych wyników w zakresie zdrowia psychicznego.
„Mimo, że nigdy nie wydaje się to wystarczające, gdy robisz to na początku, Uznaj, że [to] tworzy sferę wpływów”, mówi Wray, małych działań. „To prawda, że kiedy robi to wystarczająco dużo z nas, zaczynamy przechylać szalę.”
Jeśli chodzi o moją rodzinę, postanowiliśmy posadzić trojeść na naszym podwórku, aby zapewnić schronienie i pożywienie Motyl monarchy. Jest to nieznaczne w porównaniu do innych wyborów, które podejmujemy, takich jak unikanie kupowania nowych przedmiotów, chodzenie, jeśli to możliwe, i wspieranie polityki zmniejszającej emisję dwutlenku węgla, ale jest to trwałe przypomnienie, że nie wszystko jest stracone.
