Osoby biseksualne mogą być bardziej podatne na przemoc intymną niż osoby homoseksualne i heteroseksualne, badacze nadal odkrywają, że zagłębiają się w doświadczenia bi.
„Bifobia i biseksualne piętno jest niesamowicie podstępne” Corey Flanders, profesor psychologii i Edukacji w Mount Holyoke College. „Jest nieugięty. Jest wszędzie i niekoniecznie musisz identyfikować się jako biseksualista, aby otrzymywać te wiadomości.”
Większość Amerykanów LGBTQ jest biseksualna, ale ludzie bi mają do czynienia ze szkodliwymi stereotypami zarówno w społeczności queer, jak i w całym społeczeństwie. Te negatywne niedowierzania, takie jak to, że osoby bi są hiperseksualne, zostały powiązane z przypadkami przemocy intymnej partnera.
Kiedy świętujemy osoby bi podczas Tygodnia Świadomości biseksualnej, musimy również zwrócić uwagę na trudności, z jakimi się borykają.
61% biseksualnych kobiet doświadczyło gwałtu, przemocy fizycznej i / lub stalkingu przez intymnego partnera w swoim życiu, zgodnie z raportem CDC na jego 2010 Narodowy partner intymny i badanie przemocy seksualnej. To najnowszy raport opublikowany przez CDC online, który przybliża orientację seksualną i przemoc seksualną, chociaż badanie jest w toku. Tymczasem 35 procent heteroseksualnych Kobiet I 44 procent lesbijek miało takie same doświadczenia-wynika z raportu.
Statystyki dla mężczyzn są podobne: 37 procent biseksualnych mężczyzn miało do czynienia z aktami przemocy w związkach, podczas gdy 29 procent Hetero mężczyzn i 26 procent gejów.
W 2018 r. Krajowy Urząd Statystyczny Kanady zebrał podobne dane co CDC: Osoby biseksualne w Kanadzie doświadczyły więcej napaści fizycznych i seksualnych niż Geje i Hetero.
Ostatnie badania wykazały również, że osoby bi są na większe ryzyko przemocy seksualnej. I że postawy społeczne wobec osób biseksualnych nie poprawiły się z czasem.
1. Bifobia i kultura gwałtu są dalekosiężne
Co więcej, wskaźniki przemocy seksualnej nie zmieniły się znacząco od dziesięcioleci, powiedział RaeAnn Anderson, profesor psychologii na Uniwersytecie Północnej Dakoty.
„Kultura gwałtu zajmie naprawdę dużo czasu, aby się zmienić” – powiedział Anderson, który wraz z Flandersem badał doświadczenia osób biseksualnych z napaściami seksualnymi.
Od 2010 r. wzrasta świadomość istnienia osób bi, ale piętno i przemoc wobec tzw. społeczności „bi+” niekoniecznie się z tego powodu zmieniły.
Bi+ to termin parasolowy, który odnosi się do biseksualizmu, czyli przyciągania do własnej płci i innych płci, a także innych orientacji seksualnych, które opisują przyciąganie do więcej niż jednej płci.
Postawa ludzi Hetero wobec gejów i lesbijek, stały się bardziej pozytywne z biegiem czasu, zgodnie z artykułem 2016 autorstwa kilku naukowców z Centrum Promocji Zdrowia Seksualnego na Uniwersytecie Indiana i innych instytucjach. Ten korzystny trend nie znajduje odzwierciedlenia w postawach wobec osób bi. Raczej Hetero ludzie mieli opinię „środka drogi” lub byli ambiwalentni wobec biseksualistów.
Badanie reprezentatywne dla kraju sugerowało, że może to być wynikiem odejścia naszej kultury od wyrażania wyraźnych negatywnych opinii w kierunku grup zmarginalizowanych — nawet jeśli nieświadome uprzedzenia mogą się nasilić.
Stereotypy na temat osób biseksualnych, według badań Flandersa i Andersona, mówią, że chcą uprawiać seks ze wszystkimi; są bardziej skłonni do zdradzania partnera; są bardziej narażone na HIV i inne choroby przenoszone drogą płciową.
Hiperseksualizacja może prowadzić ludzi do postrzegania swoich partnerów bi jako mniej godnych zaufania lub wymagających kontroli, ponieważ są bardziej narażeni na niewierność, powiedziała Laura Palumbo, dyrektor ds. komunikacji w National Sexual Violence Resource Center.
Tymczasem inne przekonania całkowicie zaprzeczają istnieniu ludzi bi. Niektórzy twierdzą, że biseksualizm nie jest prawdziwy sam w sobie, lub że ludzie Biseksualni są kłamcami. Może to również prowadzić do nadużywających wierząc, że ich partner bi nie jest godny zaufania.
2. Jest pragnienie, aby” wyprostować ” queerowe kobiety
Najczęstszym podziałem płci w przemocy intymnej partnera (lub IPV) jest mężczyźni dopuszczający się przemocy wobec kobiet, według Światowej Organizacji Zdrowia.
Niektórzy mężczyźni mogą zakładać, że kobiety bi są hiperseksualne i istnieją dla przyjemności, satysfakcji lub fetyszyzacji mężczyzn, powiedział Palumbo.
Istnieją również inne nikczemne powody, dla których mężczyźni atakują biseksualne kobiety. Porównując przemoc seksualną doświadczaną przez lesbijki i osoby biseksualne (zwłaszcza kobiety bi), Flanders stwierdził, że obie grupy doświadczyły” naprawczego ” gwałtu, gdzie sprawcy twierdzą, że te kobiety „po prostu nie znalazły odpowiedniego mężczyzny.”Męscy sprawcy powiedzieli zarówno lesbijkom, jak i biseksualnym kobietom, że zamierzają ich wyprostować.”
„Dla sprawców…jesteś po prostu „inny” – wyjaśnił Anderson. „Nie ma znaczenia, jaki” inny.'”
Znaczącymi predyktorami mężczyzn atakujących kobiety są hipermaskulizm, inwestowanie w binarność płci i wiara w wyższość mężczyzn nad kobietami, powiedział Palumbo. W ten sposób molestowanie seksualne i napaść mogą być narzędziem ochrony status quo, gnębienia kobiet i innych mniejszości płciowych.
3. Przemoc może się zdarzyć również w związkach queer
Kobiety mogą również utrwalać przemoc. W artykule Andersona i Flandersa 2020 „Doświadczenia młodych biseksualistów z przemocą seksualną„38% napastników to kobiety.
Badanie, które koncentrowało się na 245 biseksualnych osobach w wieku 18-25 lat, nie zbadało, czy sprawcy byli tej samej płci lub tożsamości seksualnej, co osoba, którą zaatakowali z powodu wyzwań metodologicznych, powiedział Anderson. Po pierwsze, wielu ocalałych jest atakowanych więcej niż raz, co komplikuje liczby. Inną możliwością jest to, że ocalały może nie wiedzieć ani nie przejmować się tym, jak identyfikuje się jego napastnik.
Niezależnie od tego, przemoc może i występuje w queerowych związkach bez mężczyzn.
„Czy ktoś może być emocjonalnie manipulowany w związku tej samej płci? Oczywiście, „powiedział Flanders,” ale uczono nas, że mężczyźni to robią, a mężczyźni są fizycznie brutalni. Nie oczekujemy tego od nikogo, kto nie identyfikuje się jako mężczyzna.”
Opowieść o tym, jak wygląda obraźliwy związek heteroseksualny, nie zawsze odzwierciedla to, jak wygląda nadużycie w związkach queer-kontynuował Flanders. Nie uczono nas ” na co zwracać uwagę.”
Według love is respect, projektu National Domestic Violence Hotline, istnieją pewne oznaki nadużyć, które są unikalne dla związków queer – jak grożenie partnerem. Niektórzy jednak mogą nawet nie wiedzieć związki osób tej samej płci mogą nawet be obraźliwe.
W związkach queer biseksualiści mogą być mniej strzeżeni i mniej wtajemniczeni w czerwone flagi niż w związkach Hetero. Jednak, jak wyjaśnił Palumbo, społeczność LGBTQ nie jest odporna na hiperseksualizację i stereotypowanie biseksualnych tożsamości.
Jeden z uczestników ww. referatu stwierdził:
Ja osobiście…nie zarejestrowałem, że to była napaść, albo w ogóle nie za obopólną zgodą, bo nie wiedziałem. „Może ona ma rację, może po prostu muszę się napić i zrelaksować, a potem będzie dobrze z uprawianiem seksu”, albo, mówiła rzeczy takie jak „jesteś mi winien, bo ostatnim razem nic nie zrobiliśmy”, albo po prostu małe małe komentarze… Mógłbym powiedzieć: „o tak, ona ma rację.”I trwało to miesiącami.
Biseksualiści mogą również napotkać trudności w negocjowaniu zgody, ponieważ uważają, że muszą „udowodnić” swój biseksualizm.
„Jest wiele wiadomości, że aby być biseksualnym, musisz mieć partnerów seksualnych różnych płci, których możesz ujawnić jako dowód” – powiedział Flanders.
„Czy naprawdę jestem biseksualna, jeśli tego nie zrobię?”
Wśród twierdzeń, że biseksualizm tak naprawdę nie istnieje lub że są zdezorientowani, biseksualiści-zwłaszcza młodzi – mogą odczuwać presję, aby angażować się w spotkania seksualne, którymi nie są zainteresowani. Mogą zadać sobie pytanie: „czy naprawdę jestem biseksualny, jeśli tego nie zrobię?”i odczuwać presję wewnętrzną (w wyniku presji zewnętrznej), aby udowodnić swoją tożsamość.
4. Jak zdrowie psychiczne odgrywa rolę
Zinternalizowana presja idzie w parze z zinternalizowaną negatywnością bi lub negatywnymi przekonaniami na temat ludzi bi. W swojej opublikowanej pracy Flanders i Anderson odkryli korelację między internalizowaną negatywnością a napaścią na tle seksualnym. Korelacja wskazuje tylko na połączenie, a nie na to, że jedno powoduje drugie.
Ich obecne badania koncentrują się na dowiedzeniu się więcej o tym związku. Anderson uważa, że odkryją, że w zależności od sytuacji, ryzyka lub doświadczenia napaści, może zwiększyć internalizowaną negatywność i odwrotnie. Mogą odkryć, że „doświadczanie napaści seksualnej zwiększa negatywność bi”, powiedziała, ” Ponieważ [to] sposób, aby powiedzieć, że twoja seksualność jest nie do przyjęcia.”
Z drugiej strony, Anderson uważa, że już zinternalizowana negatywność zwiększa ryzyko napaści „bo jeśli masz do czynienia z całym tym gównem”, postawiła hipotezę, ” czy jesteś w stanie skutecznie dbać o siebie?”Żaden ocalały nigdy nie ponosi winy za swoje nadużycie, ale zinternalizowana bifobia jest kolejnym czynnikiem ryzyka.
Napaść na tle seksualnym, co nie jest zaskakujące, ma szkodliwy wpływ na zdrowie psychiczne. Tak jak jest, osoby biseksualne są bardziej narażone na złe zdrowie psychiczne w porównaniu z gejami i heteroseksualistami z powodu takich czynników, jak stres mniejszości (stres, który kumuluje się z czasem z powodu stygmatyzacji społecznej). Według badań Trevor Project, Które Koncentrują się na zapobieganiu samobójstwom, zaczyna się to młodo: BI + raport Młodzieżowy zdrowie psychiczne wyzwania i myśli samobójcze w wyższym tempie niż homoseksualna i heteroseksualna młodzież.
Napaść może jeszcze bardziej pogorszyć zdrowie psychiczne. Jest to spotęgowane faktem, że wiele osób, biseksualnych lub Nie, Nie Szuka później pomocy z wielu powodów, takich jak strach przed odwetem lub przekonanie, że policja nie pomoże. Według organizacji przeciw przemocy seksualnej RAINN (Rape, Abuse & Incest National Network), ponad dwa na trzy ataki nie są zgłaszane. Osoby LGBTQ doświadczają przemocy seksualnej w wyższym stopniu niż w populacji ogólnej, jak również, ale są jeszcze więcej barier w raportowaniu takich jak strach przed homo -, trans-lub bifobią.
Queer ludzie doświadczają więcej barier w szukaniu pomocy po napaści seksualnej niż Hetero. Autor: vicky leta / mashable
Pedały też nie mogą szukać leczenia psychicznego po napaści. Badanie przeprowadzone przez Narodowy Instytut LGBTQ o przemocy intymnej okazało się, że członkowie społeczności queer mogą nie mieć usług dla nich tam, gdzie są, lub mogą obawiać się, że nie zostaną potraktowani poważnie lub nie uwierzą, jeśli pójdą do kliniki, która ogólnie służy ocalałym. To, w połączeniu z izolującą naturą intymnej przemocy partnera, powoduje, że mniej osób szuka pomocy.
Narodowy Instytut LGBTQ stwierdził, że osoby biseksualne są najmniej prawdopodobne ze wszystkich grup queer, aby preferować specyficzne dla LGBTQ programy przemocy domowej-chociaż większość nadal to robiła: 54% osób bi w porównaniu z 86% gejów i lesbijek.
„Martwiłbym się, że Centrum LGBT uzna mnie za stratę czasu.”
Uczestnicy Bi stwierdzili, że nie chcą przeciążać programów specyficznych dla queer. „Martwiłbym się, że Centrum LGBT uznałoby mnie za stratę czasu, ponieważ jestem kobietą bi w związku z mężczyzną cisgender”, powiedział jeden, „biorąc uwagę/czas z dala od ludzi w obraźliwych związkach tej samej płci.”
Ponadto osoby bi+ rzadziej dzieliły się swoją orientacją seksualną podczas otrzymywania wsparcia od centrum zasobów innych niż LGBTQ niż osoby homoseksualne i lesbijskie. Obawiali się również, że będą postrzegani jako heteroseksualni i „zdyskwalifikowani” z przestrzeni queer-centric.
5. Potrzebujemy więcej badań-i więcej zasobów
Istnieją luki w aktualnych badaniach na temat intymnej przemocy partnerskiej doświadczanej przez osoby bi. Palumbo zwrócił uwagę, że dane CDC z 2010 roku nie obejmują osób transpłciowych. Oddzielny Badanie transpłciowe USA z 2015 roku przez National Center for Transgender Equality okazało się, że 47 procent osób transpłciowych jest napastowanych seksualnie w pewnym momencie swojego życia, chociaż badanie nie zapytało uczestników o ich orientację seksualną.
Włączenie Trans jest ważne dla badań biseksualnych, ponieważ, według Andersona, Wiele osób bi jest również transpłciowych i niebinarnych. W badaniu, które opisało doświadczenia młodych ludzi bi, około 65 procent uczestników było niebinarnych, podczas gdy 14 procent było trans mężczyzna lub kobieta.
Ponadto nadal istnieją wyzwania metodologiczne do przezwyciężenia. Rekrutacja na studia Biseksualne jest trudna ze względu na to, jak ludzie osobiście identyfikują się w porównaniu z ich faktycznym zachowaniem. Nawet jeśli ktoś, powiedzmy, śpi z ludźmi różnych płci, może nie nazywać się bi lub bi+. Mogą powiedzieć, że są hetero lub „w większości hetero” – i nie zapiszą się na badania Biseksualne.
Do tych badań Flanders I Anderson rekrutowali uczestników w mediach społecznościowych, którzy konkretnie zidentyfikowali się jako Biseksualni lub inna tożsamość bi+. Ich praca wykluczała więc osoby, które nie identyfikują się jako bi, ale mogą mieć związki z więcej niż jedną płcią.
„Nasza społeczność jest taka, która jest pięknie zróżnicowana pod względem tego, jak myślimy o i opisujemy i doświadczamy tożsamości seksualnej, którą kocham jako człowieka”, powiedział Flanders, ” ale człowiek, robi to trudne jako badacz.”
Zobacz też: Jameela Jamil, biseksualizm i lęk przed brakiem poczucia „queer enough”
Anderson powiedział, że ta kwestia rekrutacji dotyczy badań nad napaściami seksualnymi w ogóle, ponieważ potencjalni uczestnicy mogą nie chcieć dzielić się głęboko osobistymi historiami z nieznajomymi.
Pomimo tych przeszkód, Flanders I Anderson uważają, że ważne jest zbadanie relacji między biseksualnymi stigma, przemoc partnerska i zdrowie psychiczne. Obecnie pracują nad badaniem, które śledzi tę samą grupę osób bi przez okres 13 miesięcy, aby rozszyfrować, czy niedawny przypadek piętna bi przewiduje atak.
Oprócz dalszych badań BI-focused, Palumbo wezwał również do bardziej BI-specific survivor resources. Nie mogła wymienić jednego tylko dla osób bi z ręki, ale zacytowała dwie przestrzenie queer-centered, gdzie Biseksualni ludzie mogą iść, jeśli potrzebują pomocy: Sieć / LA Red, Grupa Dla społeczności queer, poliamorocznych i BDSM; oraz Sieć Północno-Zachodnia dla osób, które przeżyły nadużycia LGBTQ.
Sieć / LA Red ma bezpłatną całodobową infolinię (617-742-4911 lub bezpłatną pod numerem 800-832-1901), gdzie dzwoniący może poprosić adwokata o indywidualne wsparcie i zasoby, a także telefoniczne grupy wsparcia. Sieć Northwest zapewnia doradztwo, grupy wsparcia, planowanie bezpieczeństwa, jeśli ktoś chce pozostawić obraźliwe relacje, rzecznictwo prawne i inne zasoby Amerykanom, niezależnie od lokalizacji. Możesz zadzwonić do sieci Północno-Zachodniej pod numer 206-568-7777.
Dopóki nie zrozumiemy pełnego obrazu przemocy seksualnej wobec osób biseksualnych-i nie stworzymy więcej zasobów do pomocy-będą one nadal podatne na zagrożenia.
